عصر ایران- انتخاب دبیر انجمن علمی استاندارد ایران به عنوان  ممیز منتخب “سازمان بین المللی ثبت ممیزان گواهی دار”- در نوامبر 2013 – یک موفقیت بین المللی برای فعالان استانداردهای ایزو و کیفیت مدیریت در ایران به حساب می آید.  این در حالی است که پاره ای رسانه ها و محافل علمی و اقتصادی در ایران چندان که باید و شاید به این موضوع نپرداخته اند و تفکر غالب در جامعه نیز هم چنان میان استاندارد کالا و استاندارد های مدیریتی تفکیک قایل نمی شود.

سازمان IRCA  (سازمان بین المللی ثبت ممیزان گواهی دار)  مهم ترین سازمانی است که در زمینه آموزش و ثبت ممیزان از جمله مدیریت کیفیت ،امور زیست محیطی ، ایمنی و بهداشت شغلی ، امنیت اطلاعات و ایمنی مواد مواد غذایی فعالیت می کند.

دکتر علی جلالی  – مدرس و ممیز بین المللی استاندارد  –  که به عنوان ممیز منتخب ماه نوامبر 2013 توسط این سازمان انتخاب شده در گفت و گویی با تارنمای رسمی این سازمان بین المللی به نشانی www.IRCA.org/inform به نکات جالبی اشاره کرده که فارغ از نگاه تخصصی نیز می تواند برای مخاطبان ” عصر ایران” جالب توجه باشد:

برگردان این گفت و گو از این قرار است:

درباره خودتان بگویید و بیشتر خود را معرفی کنید:
من علی جلالی هستم. همیشه در کودکی دوست داشتم شغلی داشته باشم که از یک سو مولد و اثربخش باشد و از جانب دیگر خسته کننده و تکراری نباشد. اکنون احساس می کنم به این آرزو رسیده ام چرا که  ممیز و مدرس ارشد IRCA هستم .
من در مقطع دکترای مهندسی صنایع و هم چنین در رشته MBA و کارشناسی ارشد مهندسی متالورژی تحصیل کرده ام و با بیش از 1200 رو ز تجربه ممیزی در زمینه استانداردهای ISO 9001،ISO 14001،ISO 22000 و OHSAS 18001 توانستم به این خواست خود جامه عمل بپوشانم.

در حال حاضر در تهران زندگی می کنم و مدیریت شرکت DAS انگلستان در ایران و آسیای میانه را بر عهده دارم. هم چنین دبیر و عضو هیات مدیره انجمن علمی استاندارد ایران هستم و نماینده فعال IQMS انگلیس که از ITCA اعتبار دارد.

نگاه دیگر مشاغل به حرفه ممیزی چگونه است؟

از نظر دیگر مشاغل  هرچند ما همواره اعتبار خاصی داریم اما به ما به چشم بازرس نگاه می کنند. حال آن که این دیدگاه کاملا اشتباه است زیرا بازرس تنها با بله و نه  کار خود را پیش می برد  در حالی که ممیز سیستم را بررسی می کند و  پیشنهاد های او می تواند به ایجاد ارزش افزوده بینجامد.

کدام جنبه شغل ممیزی برای شما جالب تر است؟

آشنا شدن با انواع مختلف خدمات ، صنایع ، محصولات ، فرهنگ و حتی مردمان مختلف از نماینده مدیریت  تا مدیریت ارشد برای من جالب ترین جنبه های این شغل به حساب می آیند.

مهم ترین چالش هایی که به عنوان ممیز با آن ها  روبرو بوده اید کدام ها بوده اند؟

موارد متعددی را می توان بازگفت اما من چند مورد را ذکر می کنم:
– توجه بیشتر مشتریان مشتریان به مستند سازی سیستم های مدیریتی به جای اجرای آن  است حال آن که   این طرز فکر کاملا اشتباه است و باعث ناکارآمد شدن سیستم می شود.
-کارفرماهای قدیمی عموما اجرای سیستم ISO را تأثیر گذار نمی دانند.
– اکثریت مردم ، استاندارد های مدیریتی را با استاندارد محصول اشتباه می گیرند.
– ممیزان غیر حرفه ای و سازمان های متقلب گواهی نامه های ISO  ای صادر می کنند که مراحل ممیزی آن طبق قوانین بین المللی اجرا نشده است.
-عدم آموزش مناسب ممیزان. برای مثال در یک ممیزی سیستم 8/1 عدم انطباق صادر می کند در حالی که در همان شرایط ، ممیزی دیگر هیچ عدم انطباقی صادر نمی کند.
-ایجاد ارزش افزوده در سیستم اگرچه مهم است ولی غالب مردم به آن اهمیت نمی دهند.

و یک خاطره خوب والبته یک خاطره بد:

من به یک خاطره خوب و  یک خاطره بد ، یک خاطره ناپسند را هم اضافه و نقل می کنم:
خاطره خوب من مربوط است به 8 سال پیش که سر ممیزی یک تیم ممیزی کارخانه ای در شیراز را به عهده داشتم و نماینده مدیریت در جلسه افتتاحیه گفت: از این ملاقات چنان هیجان زده است که به مناسبت این ملاقات و  روز ممیزی کت و شلوار بسیار گرانی خریده است!
خاطره بد من مربوط به 5 سال پیش است. به قصد ممیزی به یک کارخانه تولید آرد گندم رفته بودم اما هیچ کس در کارخانه از ممیزی با خبر نبود و طبعا نگهبانی اجازه ورود ما به کارخانه را نداد!
خاطره ناپسند من هم این است:
سر ممیز تیم ممیزی کارخانه تولیدکننده مواد غذایی بودم و مدیریت ارشد این کارخانه با یک سرهنگ باز نشسته بود . همین جناب سرهنگ یک روز قبل از ممیزی با من تماس گرفتت و گفت چنانچه هر عدم انطباقی صادر شود مسئول مربوطه بلافاصله اخراج خواهد شد.من شوکه شده بودم ولی بعد از هم فکری با تیم ممیزی به این نتیجه رسیدیم که اسم عدم انطباق رابه” فرصتی برای بهبود” تغییر دهیم و البته در حین اجرای ممیزی چندین “فرصتی برای بهبود” صادر کردیم .به خصوص یکی از این فرصت های بهبود بسیار در ذهن من نقش بسته است که مربوط می شود به خرید یک دستگاه تهویه هوا برای دپارتمان اداری که هوای آن فضای اداری بسیار گرم بود و نماینده مدیریت این کارخانه بعد ها به من گفتند که سرهنگ  با خرید این دستگاه  بسیار مخالف بود  و اگر شما این موضوع را در قالب فرصتی برای بهبود مطرح نمی کردید ایشان هرگز موافقت نمی کرد!چراکه جناب سرهنگ معتقد بود این جا کارخانه است نه هتل !